Als peuter schijn ik vaak “zelf doen!” te hebben geroepen, en dat kan ik me goed voorstellen. Van jongs af aan had ik al het idee dat ik dingen vaak beter zelf kon doen, dan het aan anderen over te laten – inclusief mijn ouders. Nu nog ken ik mijzelf als iemand die alles het liefst zelf doet, en op mijn manier. ‘Eigenwijs’ word ik wel genoemd, en dat woord kan ik omarmen: graag op mijn eigen wijze!
Terwijl ik opgroeide, werd zelf bedenken en beslissen erg belangrijk voor mij. Wat dat betreft heb ik zo’n geluk gehad met mijn ouders, die dat toelieten en mijn besef van verantwoordelijkheid stimuleerden. De Montessori basisschool paste heel goed daarbij. Ook de tijd heb ik meegehad, de emancipatie- en de vrouwenbeweging van de jaren ’70.
In mijn volkstuin vind ik het heerlijk, dat je zelf mag bepalen wat je er verbouwt en hoe je het onderhoudt. Als er aan het tuinhuisje iets gedaan moet worden, doe ik dat het liefst zelf.
Ook de woorden zelfstandig en in mijzelf gekeerd zijn op mij van toepassing. Zelfreflectie is voor mij een tweede natuur, die op de Pabo aanbevolen werd als ondersteuning van je studie.
Het stukje ‘aut’ in het woord autisme komt van het Griekse woord ‘auto’, wat ‘zelf’ betekent. Er zijn dus waarschijnlijk meer autisten voor wie dat belangrijk is.
Vrieda