Een beknopte geschiedenis van autisme In de ‘prehistorie’, dus voordat er over geschreven werd, ging autisme gehuld in “schaamte, heimelijkheid en onwetendheid”.  Later werd ouders van kinderen die werden geboren met autisme en die thuis problemen veroorzaakten, aangeraden hun kind uit huis te doen naar een inrichting. Daar zouden ze verzorgd worden en tot hun […]

Mijn moeder overleed onverwacht op haar 73e. De ochtend na haar overlijden zag ik haar in het uitvaartcentrum opgebaard liggen. Ik moest meteen heel hard huilen, waarschijnlijk om de opgebouwde spanning af te reageren. Ze woonde alleen sinds de scheiding met mijn vader. Ik belde hem en hij wilde wel helpen met de begrafenis. Later

www.autisme.nl/ervaringen/blogs-over-autisme-oud (via de NVA, onder pseudoniem Vrieda)

“Ja, jij hebt wel een soort van humor”, zei een vriendin tegen me. Dat vond ik wel grappig, want tot dan toe had ik haar gevoel voor humor juist nogal afwezig gevonden. Wij hadden dus verschillende soorten humor. https://www.autismedigitaal.nl/veelzijdig/humor-of-leedvermaak/

Gisteren zat ik bij de tandarts, voor het eerst sinds jaren. Ik heb een diepgewortelde angst voor de tandarts. Vroeger had ik daar al last van. Na een aantal onprettige ervaringen ben ik al eens weggelopen uit de wachtkamer, toen ik hoorde hoe er geboord werd bij de patiënt die voor mij was. Lees de

Als peuter schijn ik vaak “zelf doen!” te hebben geroepen, en dat kan ik me goed voorstellen. Van jongs af aan had ik al het idee dat ik dingen vaak beter zelf kon doen, dan het aan anderen over te laten – inclusief mijn ouders. Nu nog ken ik mijzelf als iemand die alles het

7 november 2018 Ik zat op het station in Utrecht, te wachten op mijn trein naar huis. Het derde gesprek met Carmen Lisman van de Autismespecialist had ik net achter de rug. Het rapport met haar bevindingen zat in mijn tas. Ja, ik bleek dus inderdaad autistisch te zijn. Dat kwam niet echt als een

Mijn vader werkte hard, vaak ook nog op zaterdag. Op zondagmorgen genoot hij van zijn vrije dag door heel lang in zijn ochtendjas te blijven rondlopen, voordat hij zich ging aankleden. Als tiener begon mij dat op te vallen, en stoorde ik me eraan, vooral als er bezoek kwam. Ik zei eens dat ik het